Haykırışlarımı duyuyor musun İstanbul?
Sıcağın kavurduğu Kadıköy'ün o vurdumduymaz keşmekeşinde?
Her çeşit insanın doldurduğu o püfür püfür vapurlarının güvertelerinde?
Ya Sahilyolu'ndaki tembel balıkçının eğreti şemsiyesinin altında?
Peki ya geceleri sadece martıların uğradığı Kız Kulesi'nin o eşsiz yalnızlığında?
Sanırım, duymuyorsun sen beni İstanbul...
Kimseyi sokmadığın o ıssız sokaklarında...
Anlıyorum ki haykırıyorum sanarken,
Sesim aslında ne kadar kuvvetsiz...
Ve sen beni sevmezken,
"Seni seviyorum!" diye haykırmak ne kadar da gereksiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder