Kollarını alabildiğince açıp kucaklamışsın toprağı...
Gözlerin açık, uzaklarda bir yerlere bakmakta...
Baktığın yerde belki ocağın tütmekte...
Belki anan yuvanda sabırsızca dönüşünü beklemekte...
Belki de beben kundağında ağlamakta...
Kimbilir belki de bekleyenin, ağlayanın yok...
Vücûdun çürüyerek toprağa karışmakta...
