İplikten güneşler

Celan...


İplikten güneşler,
gri-siyah çölün üzerinde...
Ağaç
yüksekliğinde bir düşünce
ışığın sesini kavrıyor: çok şarkı
var daha söylenecek
Ötesinde insanlığın...

Durmak

Paul Celan'a devam...


Durmak gölgesinde,
havadaki bir yaranın.

Hiç kimse-ve-hiç birşey-için-durmak.
Tanınmadan,
senin için
yalnız.

İçinde yer olan herşeyle birlikte,
konuşmadan da olsa...